Modern Collective Living Challenge, Beijing, China
1e prijs op een internationale wedstrijd (winnaar)
"21e eeuw Tulou"
Economische noodzaak, geplande gebiedsontwikkeling veroorzaakt door stadsgroei en vervuiling zijn enkele van de factoren die mensen dwingen om naar de steden te migreren op zoek naar betere levenskansen. De meerderheid van degenen die verhuizen op zoek naar betere levensomstandigheden zijn plattelandsmensen, boeren of fokkers, samen met hun families.
Dit voorstel voor hervestiging van deze grote groepen, die gewend zijn om in kleine, familieachtige gemeenschappen te leven, is ontworpen op basis van een traditionele Chinese gemeenschappelijke woning, een 'tulou' of 'aarden gebouw' genaamd, voor het eerst gebouwd in ongeveer 960 n.Chr - 1279 n.Chr. Tulous waren rechthoekig of cirkelvormig, terwijl grotere Tulous ook kleine landbouwgebieden bezaten met groenten en vee. De woningen werden gebouwd met een mengsel van klei, soms versterkt met hout, en verhard tot grote bamboevormen.
Het project stelt een nieuwe versie van deze enorme collectieve gebouwen voor. De typologie en kenmerken van Tulou zijn geïnterpreteerd en geëvolueerd tot een eigentijds ontwerp dat niet alleen voldoet aan de behoeften van de lokale bevolking van de 21e eeuw, maar ook de kwaliteit, waarde en betekenis van de historische en moderne gebouwen in China weerspiegelt.
Als zodanig zijn natuurlijke materialen gebruikt om de voorgestelde structuur te laten opgaan in de omgeving en te passen binnen de Chinese bouwtraditie. Modder, stenen en hout zijn goedkope, lokale materialen die in alle districten van China te vinden zijn. Bovendien bevorderen de voorgestelde materialen en technieken de samenwerking met lokale architecten en de betrokkenheid van lokale ambachtslieden die zijn opgeleid in de geavanceerde bouwtechnieken.
Wat de architecturale compositie betreft, zijn er vijf typen woningen die op verschillende niveaus rond een openbare binnenplaats zijn gerangschikt, terwijl een 'transparante' bakstenen muur, die deze meerlaagse structuur ondersteunt, niet als een barrière fungeert, maar als een overgang tussen het collectieve gebouw en de weg. Gemeenschappelijke ruimtes, zoals de eetkamer, de kleuterschool en de meditatiekapel zijn te vinden langs de omtrek van deze nieuwe muur.
De cirkelvormige formatie van de woningen rond de grote openbare binnenplaats – met een vervaging van de grenzen tussen binnen en buiten, waar multi-level overgangen het leven over laten stromen en waar deuren open staan en buren welkom zijn om naar binnen te komen – grijpt terug naar een dorpachtige omgeving en stimuleert daarom gemeenschapsvorming.
De vorm van de binnenplaats is niet belangrijk, en onze voorgestelde rechthoekige vorm is slechts een mogelijke optie. De belangrijkste factor van dit ontwerpvoorstel is dat particuliere woningen altijd rondom een gemeenschappelijke buitenruimte zijn gesitueerd.
